Μουσικοθεατρική παράσταση βασισμένη σε παραδοσιακά τραγούδια απ’ όλο τον κόσμο.
Σημείωμα του Σκηνοθέτη:
Η μουσική είναι η πρώτη γλώσσα του ανθρώπου και χρησιμοποιήθηκε από την πρώτη στιγμή με τον πιο καίριο τρόπο: Έδωσε στην κοινότητα τη δυνατότητα να αποκτήσει ρυθμισμένες ομαδικές δράσεις, έξοχες και οργανωμένες λειτουργικές δράσεις.
Αυτές οι ομαδικές δράσεις ήταν και είναι το δυναμικότερο μέσο για την επιβίωση των λαών, για την κατάκτηση κάθε ανώτερου συλλογικού αγαθού, για να μπορεί να παίξει, δηλαδή να έχει ελευθερίες, εμπόδια και στόχους κι έτσι να μπορεί να έχει μια πολιτιστική εξέλιξη.
Η μουσική βρίσκεται πριν από κάθε ρυθμισμένη ομαδική δράση και δεν μπορούμε να φτάσουμε σε καμιά ρυθμισμένη ομαδική δράση αν δεν περάσουμε μέσα από τη μουσική. Τέτοιος είναι ο ρόλος της μουσικής στη ζωή μας και όχι, βέβαια, κανένας άλλος, διακοσμητικός. Το μουσικό έργο ήταν απ’ την πρώτη στιγμή το επικοινωνιακό πνευματικό μέσο για τις ρυθμισμένες ομαδικές δράσεις. Κι η Μουσική Τέχνη ήταν η τέχνη να δημιουργείς τα επικοινωνιακά πνευματικά μέσα για να μπορούν να γίνονται οι ρυθμισμένες ομαδικές δράσεις.
Το μουσικό έργο ξεπήδησε μέσα από τη μουσική γλώσσα με τον ίδιο τρόπο που το παραμύθι ξεπήδησε μέσα απ’ τον προφορικό λόγο. Και είχε το μουσικό έργο μέσα του τόσο περισσότερες και αξιολογότερες μουσικές αξίες όσο πιο στενά και πιο λειτουργικά ήταν δεμένο με την οργανωμένη, συνανθρώπινη ομαδική δράση.
Έτσι τελικά οι εξαίσιες καλλιτεχνικές αξίες της μουσικής βρίσκονται τόσο περισσότερο μέσα στα έργα αυτής της Τέχνης, όσο πιο στενά και λειτουργικά είναι δεμένα αυτά τα έργα με τη συνανθρώπινη ομάδα που, ρυθμισμένη κατάλληλα, ώστε να πετύχει κάποιον συλλογικό στόχο, δρα ομαδικά. Από δω βγαίνει πως οι εξαίσιες καλλιτεχνικές αξίες της μουσικής βρίσκονται μέσα στα έργα αυτής της Τέχνης τόσο περισσότερο όσο πιο στενά και λειτουργικά είναι αυτά δεμένα με το ομαδικό πνεύμα των ανθρώπων και όχι με το ατομικιστικό τους πνεύμα.
Αυτό είναι και το μήνυμα της παράστασής μας «Μουσικές Του Κόσμου», που φανερώνει ότι παντού η μουσική δεν έχει στόχο να διασκεδάσει τον άνθρωπο (δηλαδή να τον διασκορπίσει), αλλά να τον ενώσει σε ομαδικές δράσεις, να τον καταστήσει επικοινωνιακό, πνευματική οντότητα, άρα να μπορεί να επιβιώσει.
Οι παραδοσιακές μουσικές ανά τον κόσμο το πετυχαίνουν καλύτερα από κάθε άλλο μέσο μουσικό, κι αυτό γιατί κρύβουν μέσα τους δύναμη συσσωρευμένη, βγαλμένη από εμπειρίες πολλών ετών και έχουν να μας καταδείξουν κάτι πολύ σημαντικό: ότι ο άνθρωπος ανεξαρτήτως χρώματος και φυλής, είναι πνευματική οντότητα και πάλλεται και ενώνεται από τη μουσική.
https://morfesekfrasis.gr/morfes-ekfrasis/ergografies/item/114-2005-2006-mousikes-tou-kosmou.html#sigFreeId7894c16587
Συνελεστές:
Κείμενα: Χάρης Καστανιάς
Σκηνοθεσία - Χορογραφία: Θωμάς Κινδύνης
Σκηνικά – Κοστούμια: Άννα Σεβαστή Τζίμα
Ενορχήστρωση & μουσική διδασκαλία: Χρήστος Σύγγελος – Γιώργος Γκραντσάρωφ
Βοηθός Σκηνοθέτη: Στάθης Στρατηγάκης
Βοηθός Ενδυματολόγου: Πηνελόπη Μητσακάκη
Χορογραφία Rachenitsa: Στέφαν Γκάνεβ
Ηθοποιοί:
Νούσα Γκάνεβα, Γιώργος Γκραντσάρωφ, Ερωφίλη Ιωσηφίδου, Σύλβια Κουτσουφλάκη, Στάθης Μαραγκός, Ευανθία Μαυρογιάννη, Πηνελόπη Μητσακάκη, Δημήτρης Παπαλέξης, Νίκος Σουλιώτης, Στάθης Στρατηγάκης, Χρήστος Σύγγελος, Άννα Σεβαστή Τζίμα, Αλεξία Φωτιάδου